Wierszy kilka

 Odrzucon

Częstokroć mijasz mnie

Nawet spojrzeniem nie zaszczyciwszy

Ze zdaniem mym

Też się nie liczysz

Gdy pomoc oferuje

Zbywasz mnie

Tak nieprzydatnym

Jak zepsuta zabawka

Pogardzasz i odrzucasz

Na chęci me nie bacząc

Ale czy winić Cie mogę?

Wszak lepsi są

Pamiętaj tylko o tym

Że pies wierny zostaje

I czeka

Jak i ja czekam

By być obecny

W Twym życiu

Wystarczy słowo

A przybędę

Nieważny

Nieważny

Tak się czuję

Niezauważany

Tak jestem traktowany

Przez Was

Przez Ciebie

Zawsze gdzieś z tyłu

Zawsze gorszy

Choć wiem

Jak mało jestem wart

Boli mnie ta samotność

Bo odstawionym w kąt

Przypomnijcie sobie

Ile rzeczy przede mnie stawiacie

Ile spraw macie ważniejszych

Ile czasu mi dajecie

Ale pies dziś zabawką jest

Na pocieszenie i znudzenie

Czekam więc wiernie

Na ochłap czasu rzucony

Z łaską i męką

Pod drzwiami Twymi

Obawy

Boje się

Tak często

I nie wstydzę się tego

O Ciebie

O nas

O ten świat

Nie o siebie

Bo tu jasność mam

Zdechnąć przyjdzie mi czas

Zawsze jednak

Gdy w ciemności

Idziesz sama

Zawsze gdy znaku

Życia Twego brak

Włosy rwę

Z bezsilności wyję

I przeklinam wszystko

I znikąd nadziei

Bo czy dowiem się

Czy stało się coś

Czy opuścisz mnie

A może inny ma

Serce Twe

A ja ułdą się karmie

Tyle lęku we mnie

Tyle niewiadomych

Jak żyć mam

Bądź mi Iskierką

Nadziei w świecie tym

Gdzie strach ciemność niesie

 Beznadzieja

Beznadzieja otacza mnie

Niemal namacalna

Jak pętla skręca się

Jest we mnie

W ścianach

W każdym spojrzeniu

Ogarnia mnie

Gdy siedzę tu sam

I uświadamiam sobie

Jak marny jestem

Jak marny żywot mój

Bez Ciebie

Szarzeje wszystko

Gnije wręcz

Oto świat mój

I nawet myśl ma

Próchnieje

Gdy tylko samotność zamyka się

I tylko końca

Tej męki czekam

By znów oddychać Tobą

Cenne

Zapytał mnie ktoś

Co dla mnie cenne

Zastanawiać się nie musiałem

Odpowiedź znałem

Cenne jest to co dostaje

Od Ciebie

I uśmiechnął się on

Czekając na dalsze słowa

W pamięci pojawiły mi się

Różne rzeczy

I tak proste

I tak piękne

Wiele ich

Tak wiele

Rzeczy kupione

Przyziemne tak

Lecz sentyment

Je uszlachetnia

Bo nawet kamień od Ciebie

Droższy mi niż złoto

Rzeczy które stworzyłaś

Rękami własnymi spracowanymi

Serce w nie wkładając

Jak te z piernika

Bo czuje w nich

To uczucie do mnie

I te których schować nie mogę

Te co ulotne jak chwile

Uśmiech przepiękny

I dotyk dłoni na policzku

I nawet zapach Twój

Co w pamięci wciąż tkwić będzie

Bo nie ma nic cenniejszego

Niż uczucie Twoje

I ciepło które z serca Twego

Ogarnia mnie

Bo tak bardzo w świecie tym

Brak dobra jakim mnie darzysz

To Ty w mym życiu najcenniejsza

I tylko Ty czegoś warta

A ja jedynie me życie mogę Ci dać

I uczucie odwzajemnić

I mam nadzieje

Że równie cenne się okaże

Słowa

Są słowa które nic nie znaczą

I te które wiele niosą

Są takie co powtarzamy

Każdego dnia

I te które pojawiają się

Jeno raz na eon

Jest też słowo

Jedno zdanie tak ważne

Dla mnie przynajmniej

Bo odsłania me serce

Mą duszę mierną

I to jej płomień podtrzymuje

I obdarzam nim

Tą jedyną

Lecz szczekanie psa

Jak może być zrozumiałe?

Gdy mowa nasza taka inna

Bez odpowiedzi zostaje

I szczekać będę dalej

Na odpowiedź licząc

Bo tak rzadko, raz na eon...

Los twój

Są dni takie

Gdy ty człowieku

Puchu marny

I nieistotny

Los swój przeklinasz

Klniesz i złorzeczysz

Nań, lecz czy rozumiesz?

Choćbyś gryzł

Drapał!

Los jest rzeczą nieubłaganą

A zgotował ci go

Świat i siły jego

Ludzie jak ty

A im bliżsi ci

Tym bardziej boli

Więc pamiętaj

O nędzny

Na pomoc nikt nie przyszedł

I nikt nie przyjdzie

Los rozdał już karty